donderdag, augustus 25, 2005

Dichterbij dan ooit

Liever kwijt zijn waar je echt van houdt
Dan iets houden wat je toch niet mist
Liever buiten ook al is het koud
Dan naar binnen als daar niets meer is

Hier is niets om voor te blijven
Hier is alleen nog wat er was
En dat neem ik mee voor altijd
Voor altijd

Wie legt me uit hoe alles werkt
Hoe groot het gat is tussen nu en nooit
En hoe het komt dat ik nu merk
Jij bent weg, maar dichterbij dan ooit

Liever vragen naar de langste weg
Dan een antwoord dat je stil doet staan
Liever zeggen wat ik zelden zeg
Dan verzwijgen dat ik door moet gaan

Ik hoef jou niets te vertellen
Wat ik niet al had gezegd
Met mijn mond of met mijn ogen
Voor altijd

Wie legt me uit hoe alles werkt
Hoe groot het gat is tussen nu en nooit
En hoe het komt dat ik nu merk
Jij bent weg, maar dichterbij dan ooit

Liever lachen om wat is geweest
Dan iets vrezen wat nog komt, misschien
Liever houden van een grote geest
Dan iets haten wat je niet kunt zien

Ik hoef jou niets uit te leggen
Het ligt hier open tussenin
En ik maak een laatste buiging
Voor altijd

Wie legt me uit hoe alles werkt
Hoe groot het gat is tussen nu en nooit
En hoe het komt dat ik nu merk
Jij bent weg, maar dichterbij dan ooit

Blof

Binky 25 -08 -2003

Vandaag is mijn kat Binky alweer 2 jaar dood. Het is gek,maar zulke dagen vergeet je nooit,zelfs niet na jaren. Ik weet nog dat dit behoorlijk ingrijpend voor me geweest is die dag 2 jaar geleden. Het was maar een kat,maar ik was dol op mijn lieve Binky die mijn moeder en ik altijd Grote goedzak noemde,want dat was tie!! Hij was echt mijn maatje, en al was hij maar een kat, voor mij was die zo bijzonder. Hij begreep me,als ik verdrietig was kroop die dicht tegen me aan en keek me aan en trooste me. Vergeet nooit de dag dat hij ineens heel erg ziek werd,hij wilde niet meer eten terwijl het normaal een grote eter was en dronk veel. Hij is toen eerst naar de praktijk in Vorden gegaan naar een collega van me en later die week is hij opgenomen in Hengelo en hebben ze bloed afgenomen om verder te kijken. Ik werd door mijn collega gebeld op mijn stage adres. Uit het bloedonderzoek bleek dat Binky een ernstig nierprobleem had. Hij was eerlijk en wees me erop dat euthanasie uiteindelijk het beste zal zijn. Ik geloofde hem eerst niet, hoe kon Binky nou ineens zo ziek zijn? Ben toen eerder weggegaan die dag op mijn stage omdat ik mijn hoofd er toch niet bij had en die mensen zeiden dat ik maar beter kon gaan. Het waren hele aardige mensen en ze wensten me veel sterkte. Ben toen 's middags met mijn moeder naar Hengelo gegaan om verder te overleggen. Weet nog dat ik daar toen met lood in mijn schoenen en een brok in mijn keel naar binnen stapte. Ik wilde niet meer huilen en me groot houden voor mijn collega's,maar was zo bang dat als ik Binky daar in de opname zag zitten het weer mis zou zijn. Ineens besefte ik dat wat normaal je dagelijkse werk is, nu voor mij ineens zo anders was. Mijn eigen kat lag daar ziek en hulpeloos. En ik begreep ineens meer dan ooit hoe mensen zich kunnen voelen als hun huisdier erg ziek is of het niet goed gaat. Totdat Miriam collega assistente met een heel opgewekt gezicht op me af kwam lopen en begon met: Binky heeft net uit zichzelf weer wat gegeten,en het gaat ietsje beter met hem!! Toen voelde ik me ineens zo verlicht. Ik ging naar hem toe en hij mauwde zachtjes en kwam naar me toe. Hij begon te spinnen en was duidelijk blij ons te zien. Heb met collega dierenarts overlegd en die zei ook eigenlijk verbaasd te zijn dat hij weer was begonnen te eten. Ik zei hem dat hoe moeilijk het ook was dat ik wilde dat hij eerlijk zal zijn. En als het het proberen niet meer waard was en het voor Binky niet meer dierwaardig was,ik het ook niet meer wilde. Hij vond dat ik het moest proberen. Ik mocht hem weer mee naar huis nemen en kreeg de instructies voor de verzorging. Ik moest hem 4x per dag vocht onder de huid geven om zijn nieren te spoelen en verdere uitdroging te voorkomen. En verder proberen te voeren met nierdieet eerst blik en als die wou later ook brok. Toen we thuiskwamen met Binky en ik hem op mijn slaapbank legde,was hij zo blij dat vergeet ik nooit meer!! Hij spinde en kroelde met zijn pootjes alsof hij wilde zeggen: Ik ben weer thuis!! We hebben er die tijd daarna voor geknokt en het was zwaar. Elke nacht ging ik eruit om em vocht te spuiten. Langzamaan begon hij uit zichzelf steeds iets meer te eten en te drinken,en het ging op en af. Weet nog dat ik 1x van mijn werk thuiskwam en mijn moeder zei dat hij al het eten wat hij die dag ervoor had gegeten weer had uitgespuugd. Ik was toen zo verdrietig en plofte machteloos op de bank neer. Binky kroop toen helemaal tegen me aan, spinde en keek me aan alsof hij wilde zeggen: Vrouwtje je moet het nu niet opgeven,dat doe ik ook niet!! Ik weet niet wat het toen geweest is,maar het is net of we mekaar toen begrepen. Ik liet hem toen daarna naar buiten en hij was duidelijk blij even in de zon te lopen en ging lekker liggen rollen in het zand. Al leek hij dronken en zwieberde op zijn poten van zwakte,hij leek niet ongelukkig. En daarna ging het steeds beter met hem,hij at zelfs weer brok. Mijn collega dierenarts was echt verbaasd dat hij het weer zo goed deed en maakte de opmerking: Een kat heeft schijnbaar echt 9 levens,en wat goed ga zo door!! Die hele zomer daarna is Binky nog bij me gebleven en het is stom maar ik koesterde die momenten, omdat ik wist dat het niet altijd goed zal blijven gaan,en dat was inderdaad zo. Begin augustus,toen was het wederom mis. Hij had een klein wondje aan zijn poot en het genas moeilijk. Binky werd weer erg ziek en stopte weer met eten. Ik probeerde em weer te spoelen door vocht te spuiten,maar Binky kreeg steeds meer een hekel aan het spuiten. Op het laatst mauwde en trilde die over zijn hele lijf als die de spuit zag. Ik kon dit niet meer aanzien,en besefte dat als ik nu door zal gaan,ik dit puur voor mezelf zal doen en niet voor Binky. Ik heb mijn collega gebeld en vroeg of hij langs wilde komen om Binky uit zijn lijden te verlossen. Binky lag die zondag 25 augustus in de mand van Molly toen nog ons hondje. Hij lag hier graag in omdat die mand zo groot was. Hij mocht dit eigenlijk nooit maar nu was het anders. Binky was altijd dol op een plakje ham,en voordat de dierenarts kwam wilde ik hem nog even verwennen en hield hem dat voor. Hij was zo zwak en vermagerd, hij probeerde het nog op te eten maar het lukte hem niet. Terwijl hij van het nierdieet niks moest weten, wilde hij dit nog proberen. Later kwam Harald en hij gaf Binky eerst een spuitje om te gaan slapen en later een overdosis slaapmiddel. Ik heb Binky geaaid tot hij helemaal weg was,en toen hij daar ineens levenloos lag kon ik me niet langer groot houden. Mijn collega was heel aardig en zei: Voor jou is het nu helemaal niet leuk,maar voor Binky is het echt het beste,die was helemaal op. Dat wist ik ook,maar het is fijn om die bevestiging nog even te horen. Dan weet je zeker dat je de goede beslissing hebt genomen. En ik wist dat Binky het nu ook had opgegeven,hij wilde niet meer. Later die middag hebben we Binky samen met mijn ouders begraven,achter bij de kuil tegen de bosrand en de weilanden aan. Hier zat Binky vaak te kijken,of te wachten op een mogelijke muis die voorbij kwam. Die maanden ervoor hebben we hier nog vaak samen gezeten, met de gedachte dat ik hier op een dag eens alleen zal zitten met Binky in mijn gedachten... En dat zal die altijd blijven Die Lieve Grote Goedzak.

woensdag, augustus 17, 2005

Lightning Crashes

Lightning crashes,
a new mother cries
her placenta falls to the floor
The angel opens her eyes
the confusion sets in
before the doctor can even close the door

Lightning Crashes,
an old mother dies
her intentions fall to the floor
the angel closes her eyes
the confusion that was hers,
belongs now, to the baby down the hall

Oh now feel it comin back again
like a rollin' thunder chasing the wind
forces pullin' from the center of the Earth again
I can feel it

Lightning Crashes, a new mother cries
this moment she's been waiting for
The angels open her eyes
Pale blue colored iris, presents the circle
and puts th glory out to hide,hide

Oh now feel it comin back again
like a rollin' thunder chasing the wind
forces pullin' from the center of the Earth again
I can feel it....

LIVE

Een van mijn meest favoriete en geraakte nummers ooit.... Een nummer die je raakt tot het binnenste van je ziel,en dat elke keer weer. Zo puur en echt!!!

maandag, augustus 15, 2005

Andere rijles

Sinds een aantal weken heb ik nadat ik jaren altijd van dezelfde instructrice paardrijles heb gehad, nu een andere instructrice. Dit dankzij Renate,die me de tip gaf eens naar haar les te komen kijken!! Ik baalde namelijk de laatste tijd nogal dat ik het gevoel had dat ik sinds lange tijd gewoon helemaal niet meer verder kwam met rijden. En omdat ik me realiseerde dat ik op het laatst met enige tegenzin naar de les ging,omdat het toch wel weer hetzelfde zal zijn als altijd,het uur voorbij kroop en blij was dat die weer voorbij was. Geen goede zaak dus, je moet er wel plezier in blijven houden en vooral ook het gevoel hebben dat je nog steeds verder groeit in het rijden en ergens aan kunt werken ook thuis. En bovendien betaal je toch voor die les,dus wil je dan toch ook waar voor je geld!! Nadat ik een aantal keren met Bianca welke haar paard Donna ook bij ons heeft staan naar deze les ben wezen kijken,hebben we na overleg met beide instructrices besloten van de woensdagavond naar de dinsdagavond te gaan dus bij deze andere instructrice. Ben hier nu al een aantal keren heen geweest,en ik verheug me nu alweer op morgenavond hihi!! Het is hard werken,maar ontzettend leuk!! Nu merk je gewoon sinds lange tijd echt vooruitgang,en ook best erg dat ik nu merk dat ik al veel verder had kunnen komen. Het uur vliegt elke keer voorbij,en ondanks dat Jeane nu veel meer aan het werk moet en totaal andere oefeningen moet gaan doen,merk ik dat ze veel lekkerder in d'r vel zit en al veel beter loopt, ze heeft er duidelijk plezier in!! Het leuke is ook wel dat mijn nieuwe instructrice ook veel enthousiaster is en gemotiveerder. Zo zei ze vorige week nog dat ze Jeane al een stuk beter vond lopen dan een aantal weken geleden en dat we erg fanatiek zijn hihi!! En heb vanavond nog weer gereden en ze loopt echt stukken beter!! Dit moest ik gewoon even kwijt omdat ik erg blij ben dat ik nu echt goed les krijg, dus Renate nogmaals erg bedankt voor je goeie tip!!!

zondag, augustus 14, 2005

Het weekend.

Mijn weekend begon dit keer met dat Renate en ik besloten vrijdagavond weer eens gezellig ouderwets naar de kroeg te gaan haha!! Dit werd Spoorzicht in Eerbeek,Renate was de afgelopen week met Albert Jan welke bij de scouting zit naar de Sneekweek geweest met nog een aantal mensen van de scouting. Deze mensen kende ik vaag op mijn neef na,waar ik enige tijd geleden achter kwam dat hij hier ook bij zat. :D Deze zouden de vrijdagavond eerst nog uit eten gaan en vervolgens ook naar Spoorzicht komen om nog even gezellig na te kletsen over de afgelopen week. Ik heb erg gelachen om alle verhalen, ook al ben ik er niet bij geweest. Het was een gezellig groepje bij mekaar en uiteindelijk na een aantal wijntjes verder besloten Renate en ik nog even langs de pizzeria naast Spoor te gaan,want we hadden zoals gewoonlijk als we samen zijn weer eens "honger" en zouden daarna naar huis gegaan. Na een broodje Doner Kebab voor Renate en een Shoarma Hawaii voor mij gingen we richting huis. Om kwart voor 3 lag ik uiteindelijk in mijn bedje. Zaterdag zouden we naar het Hippisch Saluut in Apeldoorn gaan,welke werd gehouden rondom Paleis 't Loo in verband met het 25 jaar regeren van onze koningin. Dit was erg mooi om te zien. Hoewel we niet meer in de hoofdring konden komen in verband met de drukte hebben we toch alles nog kunnen zien in de ringen ervoor. Hier werden alle paarden warm gereden en werden de shows voorbereidt. Alle takken van de paardensport kwamen deze middag aan bod: Mennen,military,endurance,western rijden,voltige, draf en rensport, de meest voorkomende rassen kwamen voorbij met en zonder veulens etc. En uiteindelijk na enige tijd gewacht te hebben kwamen ook marathonrijder IJsbrand Chardon voorbij met zijn 4 span paarden. Verder kwam de top van de dressuursport Anky van Grunsven, Tineke en Ymke Bartels, Laurens van Lieren etc. zo even aan onze neus voorbij!! De springruiters waaronder Jeroen Dubbeldam gingen rechtstreeks de ring in en die zagen we dus niet meer. Voordat de show begon hebben we nog een glimp op kunnen vangen van onze Bea die hier ook per rijtuig heengebracht werd. Het weer zat erg mee,en al met al was het een geslaagde middag!! Na nog even over alle stands te hebben gelopen van de verschillende paarden en ponyrassen hebben we de bus weer opgezocht welke ons weer naar onze auto bracht. Daarna hebben we nog even gegeten bij de Mac en toen zijn we richting huis gegaan. Thuisgekomen gauw de stallen gemest en de paarden gevoerd en binnen gezet toen Renate belde dat het nu op tv werd uitgezonden. Samen met mijn ouders en broer gekeken en nu konden we de show in de ring ook zien. Er was dit weekend kermis in Empe en we besloten hier 's avonds nog even te gaan kijken. Er stond weer een feesttent,en ondanks dat de band erg matig was,was de gezelligheid er niet minder om!! Weer veel bekenden gezien en gesproken,en rond half 1 besloten we verstandig naar huis te gaan omdat we beiden behoorlijk moe waren. Vanochtend eerst lekker uitgeslapen en toen ik opstond vroeg mijn vader of ik zin had om mee te gaan naar de Kastelentocht in Vorden. Dit is een tocht met allerlei antieke rijtuigen door het hele dorp en beginnend en eindigend bij Kasteel Vorden. De auto bij de praktijk waar ik werk geparkeerd en vanuit hier naar Het Kasteel gelopen waar al demonstraties werden gehouden. Na het eind van de middag vond ik dat ik voorlopig eigenlijk wel weer genoeg koetsen en paarden had gezien haha!! Mijn ouders bij de praktijk aangekomen nog even de trimsalon laten zien waar ik tegenwoordig samen werk met Joanne andere trimster en de praktijk van binnen snel. Toen weer naar huis en nu zit het weekend er bijna weer op,een druk maar leuk weekend dus!!

vrijdag, augustus 12, 2005

Het is niet wat het lijkt

Net als het lijkt
of de dag nooit meer aanbreekt
zie je in één keer de zon
je dacht dat de strijd
was verloren maar nu
zie je pas dat je
eigenlijk won
dus draai je het om
en je ziet:

Het is niet wat het lijkt
als je er anders naar kijkt
is niets meer wat het lijkt

Net als die keer
dat je met lege handen
alleen achterbleef en je dacht
dat je nu echt
alles kwijt was geraakt
maar je kreeg veel meer terug
dan je ooit had verwacht
dus je ziet:

Het is niet wat het lijkt
als je er anders naar kijkt
is niets meer wat het lijkt
en je ziet het nog niet want
je zit er nu nog middenin
maar alles wat lijkt
op een einde
is ook een nieuw begin...

I.O.S. ( Is Ook Schitterend)

zondag, augustus 07, 2005

Dagje shoppen en Achterhoek Arena!!

Na lange tijd van over en weer mailen om een zaterdag te prikken dat Marielle en ik zouden gaan shoppen in Utrecht, konden we gister dan allebei. Gistermorgen kwam ik om kwart over 10 op Utrecht CS aan en 10 minuten later kwam Mar. me tegemoet lopen. We hebben de hele dag geshopt en natuurlijk weer teveel gekocht haha!! Ik moest nog wat nieuwe spijkerbroeken hebben en heb 2 nieuwe truitjes gekocht en nieuwe zomerschoenen voor een prikkie haha!! Mar. heeft ook nog een trui gekocht en nieuwe schoenen en een nieuwe broek. We hebben nog gezellig ergens wat gedronken en 's avonds gegeten en gezellig bijgekletst bij de Mac. -:) Een gezellige dag, en inderdaad Mar. we moeten dat gewoon vaker proberen te doen en dan gewoon op tijd plannen!! Mijn broer belde me 's middags toen we in de schoenenwinkel zaten op of ik zin had om 's avonds mee te gaan naar de Achterhoek Arena in Dinxperlo,want hij had nog plek over in de auto en hij reed. Dat was een leuk aanbod,dus daar hoefde ik niet lang over na te denken!! Dus toen ik 's avonds uit Utrecht terug was ben ik onder de douche gesprongen,en heb me klaargemaakt en reden we richting Dinxperlo. We gingen met zijn 4en,ik, mijn broer en zijn vriendin en nog een vriend van mijn broer welke we eerst oppikte. Het was een kleine 3 kwartier rijden en toen kwamen we in Dinxperlo aan bij de discotheek. Ik kan me herinneren dat ik hier jaren geleden ooit al eens geweest ben,maar dan ook vaag omdat het al zolang geleden is. Het was een gezellige avond,en heb zo'n beetje de hele avond,nacht weer eens heerlijk staan dansen op allerlei muziek. Zowel dance muziek wat ik af en toe best lekker vind maar niet teveel en te lang achter mekaar,70's en 80's en spaanse muziek. Rond half 3 keerden we weer richting huiswaarts nadat buiten eerst nog een patatje gegeten moest worden. Ik sloeg over omdat ik die avond al bij de Mac gegeten had. Vanochtend tot een uurtje of 11 heerlijk uitgeslapen en vandaag een lekker rustig dagje thuis. En morgen weer met frisse moed gaan trimmen!!
Site Meter