Van Dik Hout

Afgelopen zaterdag ben ik met Gietje, Wendy,Renate, AJ en Vincent naar een optreden van Van Dik Hout in de Witkamp in Laren geweest. De Witkamp in Laren daar werden altijd de betere optredens van ze gegeven, zo is me dat altijd bijgebleven. Wat waren er veel mooie momenten, wat hebben we gelachen met alle vrienden en fans. Bezweet en met een droge, schrale keel keerden we vele malen huiswaarts na weer zo'n weergaloos optreden. De dag erna je kuiten voelen,dat waren de goeie optredens!! Misschien was daarom de verwachting nu wel iets te groot, het kan immers niet altijd blijven zoals toen. Jaren heb ik ze gevolgd, heb ik vele concertzalen door het hele land gezien. Ieder optreden was weer anders en er waren zoveel mooie momenten met alle fans waarvan er toen vele vrienden zijn geworden en tot op de dag van vandaag zijn gebleven. Zaterdag ervaarde ik het anders. Ik heb opnieuw weer genoten op oude klassiekers als: Water en vuur, Dichterbij en Laarzen aan mijn voeten. Dit zal ook altijd blijven. Toch was het anders, Van Dik Hout was anders. De fut was eruit, het was meer een moeten. Ik mis Martin Zijlema ( regelde vanaf het begin het licht en geluid) , Ruud, Jack, Arne etc. Na het optreden met nog een vertrouwd crewlid Ivo gepraat welke allesbehalve positief was. Na een jaar sabbatical deelde VDH hen mee dat ze het geheel anders wilde gaan doen. Het was mooi geweest en ze mochten gaan. Ik wist het al wel en ook in Paradiso afgelopen december waren ze er niet meer bij. Nu pas besefte ik echt dat die euforie van toen nooit meer terug zal komen. Misschien is het gewoon klaar na een jaar sabbatical, of komen jullie alsnog keihard terug? Of kunnen jullie beter stoppen en moeten we de mooie momenten koesteren? Jammer maar Martin je had gelijk, het gaat voorbij....